Επιτέλους γίναμε site... www.zoosos.gr

Το γλύτωσαν από τη μαρτυρική ζωή του στην Ικαρία

Το Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων σε μια από τις εκστρατείες του για τη διάσωση κακοποιημένων ζώων στο νησί της Ικαρίας, εντόπισε πριν από μερικές μέρες έναν σκύλο, στην κατάσταση που βλέπετε στη φωτογραφία.

Το ζώο ήταν δεμένο από τον ιδιοκτήτη του, ενώ δεν μπορούσε καν να περπατήσει, και ενώ είχε κατάγματα και στα δύο πόδια του αλλά και στη λεκάνη. Ο δύστυχος σκύλος παρουσίαζε σημάδια αναιμίας και έφερε και μια πληγή στο σώμα του. Αν και το ζώο ήταν πολυτραυματίας (προφανώς μετά από χτύπημα με όχημα) κανένας δεν φρόντισε να το μεταφέρει σ’ έναν κτηνίατρο, ώστε αυτό το πλάσμα που υπέφερε την μαρτυρική ζωή του, να σταματήσει να πονά.

Τελικά με τη βοήθεια των τοπικών αρχών (Αστυνομίας και Κτηνιατρικής Διεύθυνσης) και κάνοντας χρήση του νομικού πλαισίου που υπάρχει – αν και ελάχιστες φορές εφαρμόζεται – την περασμένη εβδομάδα το ζώο κατασχέθηκε και απομακρύνθηκε από τον άσχετο, αδιάφορο και βάρβαρο ιδιοκτήτη του…

Ο σκύλος βρίσκεται από την προηγούμενη Παρασκευή σε κτηνιατρείο στο Μαρούσι και εκεί οι άνθρωποι που τον φροντίζουν, προσπαθούν να τον κάνουν να σταθεί στα πόδια του.

Αλήθεια στην εναλλακτική και «προοδευτική» κατά τα άλλα Ικαρία πως είναι δυνατόν να συμπεριφέρονται έτσι στα ζώα;

Όπως διακρίνεται στηνφωτογραφία ο ιδιοκτήτης του ζώου το «φρόντισε» τυλίγοντας το ένα του πόδι με ταινία και ξυλαράκια φτιάχνοντας του έναν νάρθηκα…

Εκεί που η άγνοια γίνεται μαρτύριο…

Οι πελαργοί σκοτώθηκαν από ηλεκτροπληξία, οι άνθρωποι έσωσαν τα μικρά τους!

Η χθεσινή «Ημέρα Περιβάλλοντος» στοίχισε τη ζωή σε δύο ενήλικους πελαργούς στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Τα δύο πουλιά πέθαναν ακαριαία από ηλεκτροπληξία και άφησαν ορφανά και καταδικασμένα σε θάνατο, αν δεν επενέβαιναν οι σωτήρες τους, τα τέσσερα πελαργάκια τους.

Τρεις γείτονες που είδαν τους πελαργούς να κείτονται στο έδαφος, πήραν τηλέφωνο στην Οικολογική Ομάδα Βέροιας. Τελικά μετά από συνεννόηση έφτασε από τη Βέροια καλαθοφόρο όχημα της Δ.Ε.Η.  και μέλος της Οικολογικής Ομάδας, κατέβασε τα πελαργάκια από τη φωλιά.

Τώρα πλέον, θα μεγαλώσουν με την ανθρώπινη φροντίδα και όλα θα πάνε καλά. Το  μπράβο, πάει σε όλους αυτούς που άγνωστοι μεταξύ τους, ασχολήθηκαν και έκαναν καλό. Απέδειξαν ότι είναι πολίτες που νοιάζονται.

Αν μένετε στη Βόρεια Ελλάδα και έχετε να αντιμετωπίσετε παρόμοια περιστατικά, καλέστε εκείνους που γνωρίζουν πώς να τα χειριστούν, δηλαδή την Οικολογική Ομάδα Βέροιας.

Τηλέφωνας επικοινωνίας: 6946381707, 2331025433, 2331024975.

Στάθηκε τυχερός αυτός ο γαϊδαράκος

Ο γαϊδαράκος, που βλέπετε, περιφερόταν αδέσποτος για μήνες στην Ολυμπιακή Ακτή (Κατερινόσκαλα) στην Κατερίνη! Τον φρόντιζε ένας κύριος όσο μπορούσε, καθώς και άλλοι φιλόζωοι της περιοχής.

Τώρα που άρχισε η τουριστική περίοδος το εξαιρετικό αλλά ηλικιωμένο πια ζώο «ενοχλούσε» την αισθητική κάποιων, λόγω του δερματικού προβλήματος που ανέπτυξε, λόγω έλλειψης φροντίδας.

Η Ομάδα «Συμμετέχω Αδέσποτα Κατερίνης» έσπευσε να δώσει λύση στο «πρόβλημα», για το οποίο οι περισσότεροι αδιαφορούσαν. Τελικά μετά από συνεννόηση ο κυρ Μένιος υιοθετήθηκε από φιλόζωο της περιοχής και μεταφέρθηκε με την δέουσα προσοχή στο κτήμα του, ώστε από δω και στο εξής να περνάει ζωή και κότα…

Τον παρακολουθεί ήδη κτηνίατρος για το δερματικό πρόβλημα που έχει. Πολύ τυχερός τελικά αυτός γαϊδαράκος!

Έξι μήνες φυλακή επέβαλαν στον δράστη που έκοψε με κουζινομάχαιρο τ' αυτιά σκύλου!

Χθες δικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Σερρών η υπόθεση του Σωκράτη Ακριτίδη, κάτοικου Λευκώνα Σερρών, ο οποίος στις 22 Νοεμβρίου του 2009 έκοψε τα αυτιά ενός αδέσποτου σκύλου με κουζινομάχαιρο! 

Η φρικιαστική διαδικασία του βάρβαρου ακρωτηριασμού του ημιαίμου γερμανικού ποιμενικού κράτησε πάνω από μισή ώρα ενώ το άτυχο ζώο ούρλιαζε από τους αφόρητους πόνους.

Οι γείτονες κάλεσαν τον Φιλοζωικό Όμιλο Σερρών δύο μέρες μετά - εξηγεί στο zoosos.gr - η Ζωή Κοντού, πρόεδρος του Φ.Ο.Σ., και μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων.  «Όσοι άκουγαν το ζώο να ουρλιάζει, όταν δεν έβγαλαν άκρη με την Αστυνομία, και με την απαιτούμενη διαδικασία, έτρεξαν σε εμάς, για να το καταγγείλουν, ώστε να χειριστούμε και αυτή την υπόθεση κακοποίησης. Τελικά ο δράστης συνελήφθη στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας και ομολόγησε» τονίζει η κα Κοντού.

Η δίκη είχε ήδη αναβληθεί δύο φορές στο παρελθόν, και χθες ο δράστης απουσίαζε έχοντας επικαλεστεί ασθένεια. Όμως η υπόθεση εκδικάστηκε  αν η Εισαγγελία έθετε πολλά αδικαιολόγητα εμπόδια κατά την διεξαγωγή της διαδικασίας. Τελικά δόθηκε προς μεγάλη ικανοποίηση των φιλόζωων, η μέγιστη των ποινών σύμφωνα με τον νόμο 3170/2003, δηλαδή 6 μήνες φυλάκιση!

Κάτι είναι και αυτό τελικά αν σκεφτείτε ότι στην τελευταία υπόθεση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Σερρών, που αφορούσε σε θανάτωση και μάλιστα με ιδιαίτερα ειδεχθή τρόπο 4 κουταβιών, ο δολοφόνος έπεσε στα μαλακά με μόνο 3 μήνες!

Είναι σημαντικό πάντως τέτοιες αποφάσεις, οι οποίες δημιουργούν δεδικασμένο να λαμβάνουν την δέουσα δημοσιότητα για τον παραδειγματισμό όλων.

Μόνο με την αυστηροποίηση των ποινών εκ μέρους της Πολιτείας αλλά και την εφαρμογή των ποινών αυτών από την Δικαιοσύνη θα μπορέσουμε να επιτύχουμε την πρόληψη αλλά και την παραδειγματική τιμωρία των «ανθρώπων» εκείνων που κακοποιούν, βασανίζουν, δολοφονούν ζώα ή τους επιφυλάσσουν τρισάθλιες συνθήκες μαρτυρικής ζωής…

Παλεύουν να σώσουν την σκυλίτσα που μοιάζει με μούμια...

Το δύστυχο ζώο, που βλέπετε στις φωτογραφίες, και μοιάζει περισσότερο με μούμια παρά με σκύλο είναι η ταλαίπωρη  Willy. Την εντόπισαν η Ιωάννα και  η Άντζυ, μεταξύ Δήλεσι και Χαλκουτσίου, να περιφέρεται σαν ζωντανή - νεκρή.  Αφού την έπιασαν και την έβαλαν στο αυτοκίνητο την περασμένη Κυριακή στη συνέχεια την μετάφεραν στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρίας στο Κορωπί για να την δει κτηνίατρος.

Κάποιοι είπαν ότι μπορεί να έπεσε - σε πολύ νεαρή ηλικία - σε ασβέστη και να κάηκε ή να πάσχει από χρόνια σαρκοκοπτική ψώρα, την οποία πιθανότατα της μετέδωσε η μητέρα της στη γέννα. Γι’ αυτό το δέρμα της ξεραίνεται και πέφτει… Ευτυχώς οι βιοχημικές εξετάσεις της βγήκαν καλές, τα νεφρά και το συκώτι του ζώου δεν έχουν πειραχθεί.

Όμως ο κτηνίατρος εξαιτίας της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης της, είναι επιφυλακτικός, άλλωστε πάσχει από ερλιχίωση και το αν πάσχει και από καλαζάαρ θα το ξέρουμε τις επόμενες μέρες.

Η Willy τρώει με όρεξη και για την ώρα παίρνει και αντιβίωση. Όποιος θέλει πάντως να επισκεφτεί τη μικρούλα - χαίρεται ιδιαίτερα όταν βλέπει ανθρώπους και κουνάει όσο μπορεί την ουρίτσα της με λαχτάρα – μπορεί να το κάνει. Βρίσκεται στο Κορωπί (Ελληνική Φιλοζωική Εταιρία, κλουβάκι Β15, τηλ. 2106020202). Εκεί είναι και ο καλός της άγγελος, η Ελίνα, την οποία ευγνωμονούμε για όσα προσφέρει.

Ο Βασίλης και η Ιωάννα έχουν αναλάβει τα πάντα για την ώρα, όμως κανείς δεν ξέρει το κόστος της θεραπείας αν και εφόσον το ζωάκι τελικά επιβιώσει. Η μάχη που δίνει είναι μεγάλη και όσοι βρίσκονται κοντά της παλεύουν να την απαλλάξουν από τις πληγές και τον πόνο.

Μετά τη θεραπεία της θα χρειαστεί ένα πραγματικά φιλόξενο σπίτι. Αν χρειάζεστε πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορείτε να βοηθήσετε την Willy καλέστε στο τηλέφωνο: 6945236969.

Πουλάρι ζούσε επί δύο μήνες πλάι στη νεκρή μάνα του!

Στις 2 Απριλίου 2011 εθελοντές της ομάδας «Συμμετέχω - Αδέσποτα Κατερίνης» που δραστηριοποιούνται στην περιοχή ενημερώθηκαν και τελικά εντόπισαν ένα πουλάρι, το οποίο ζούσε δίπλα στο κουφάρι της νεκρής μάνας του, μέσα σε περιφραγμένο χώρο (προφανώς καταπατημένη δημόσια έκταση στην Παραλία Κατερίνης). 

 

Όπως υπολόγισαν εκείνοι που είδαν το κουφάρι του ζώου, ο θάνατος της φοράδας πρέπει να συνέβη δύο μήνες πριν. Μετά από έρευνα και αφού έγινε γνωστό το δράμα των ζώων εντοπίστηκε και ο φιλεύσπλαχνος (!) ιδιοκτήτης τους.  Δυστυχώς γι' αυτά ανήκαν στον Γ. Μέγκα, ιδιοκτήτη χασαποταβέρνας που βρίσκεται στην περιοχή. Επί της ουσίας τα άφησε στη μοίρα τους χωρίς να του καίγεται καρφί…

Οι εβδομάδες περνούσαν και κανείς δεν νοιάζονταν για την τύχη των ζώων. Αντέδρασαν οι γείτονες όταν η μυρωδιά του κουφαριού τους έπνιξε...

Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στο adespotakaterinis.blogspot.com αποδεικνύουν το τι συνέβη και σε τι κατάσταση εντοπίστηκαν τα άλογα.

Το πουλαράκι, που είναι ημίαιμο είναι περίπου 10 μηνών, κατάφερε να επιβιώσει καθώς έκοψε το σάπιο σχοινί, που το κρατούσε δεμένο. Τρώγοντας χόρτα από το χωράφι άντεξε… μέχρι να το εντοπίσουν και να το σώσουν… Γι’ αυτό το έγκλημα, ενημερώθηκε ο Δήμος Κατερίνης, η Κτηνιατρική Υπηρεσία, φιλοζωικά σωματεία, ιδιώτες που προσέφεραν τη βοήθεια τους, η Αστυνομία και η φυσικά η Εισαγγελία…

Η δίωξη έγινε αυτεπάγγελτα. Η δίκη του Γ. Μέγκα έγινε στις 27 Μαΐου 2011 στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Κατερίνης, ο δράστης καταδικάστηκε (!) με τρίμηνη φυλάκιση και τριετή αναστολή μόνο για την παθητική κακοποιήση του μουλαριού και για την παραμέληση των βασικών αναγκών του ζώου.

Το δικαστήριο δέχτηκε ως επιχείρημα το γεγονός ότι ένα άλογο μπορεί να πεθάνει π.χ. από κολικό μέσα σε δύο ώρες και έτσι δεν του καταλόγισε το παραμικρό για την άτυχη φοράδα! Τις πληροφορίες αυτές παρείχε ως μάρτυρας υπεράσπισης ο Κωνσταντίνος Αμπεριάδης, γνωστός στην Κατερίνη για τη σχέση του με τα άλογα.

Με αφορμή αυτό το φριχτό γεγονός που στιγματίζει τη χώρα μας και δείχνει την απανθρωπιά μας ο Ελληνικός Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών έστειλε επιστολή στις 24 Μαΐου 2011 στο Μονομελές  Πλημμελειοδικείο Κατερίνης. Σε αυτή αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Πριν από λίγο καιρό και συγκεκριμένα στις 10/4/11 λάβαμε γνώση μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και φωτογραφιών, μιας από τις πιο ειδεχθείς περιπτώσεις παραμέλησης και κακοποίησης  μέχρι θανάτου, που έχουν συμβεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Μιλάμε για την περίπτωση της νεκρής φοράδας και του πουλαριού της που βρέθηκαν στη Κατερίνη από τους εθελοντές της ομάδας «Συμμετέχω - Αδέσποτα Κατερίνης». Οι εικόνες που είδαμε πραγματικά μας συγκλόνισαν  καθώς το πτώμα της φοράδας ήταν σε τόσο προχωρημένη αποσύνθεση, που αυτό από μόνο του μαρτυρούσε ότι είχε περάσει πολύς καιρός που κανένας δεν είχε επισκεφτεί το χώρο.

Σαν σύλλογος που μεριμνά για την προστασία των ιπποειδών, γνωρίζουμε  πολύ καλά τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες τους και  θα θέλαμε να σας μεταφέρουμε ότι το άλογο είναι ένα ζώο που χρειάζεται καθημερινή φροντίδα και το λιγότερο που μπορεί ή μάλλον επιτρέπεται να το επιβλέπει και φροντίζει κανείς είναι μια φορά τη μέρα…

Στους περισσότερους οργανωμένους στάβλους οι σταβλίτες ζουν μέσα, ώστε να είναι σε θέση να τα ταΐζουν έως και τρείς φορές τη μέρα, και να παρακολουθούν οτιδήποτε έκτακτο μπορεί να τους συμβεί. Πόσο παραπάνω όταν μιλάμε για μια φοράδα που ακόμα θηλάζει το πουλάρι της και έχει αυξημένες διατροφικές ανάγκες. 

Γνωρίζουμε βέβαια περιπτώσεις ιδιωτών που επειδή πρέπει να λείψουν, αφήνουν  ικανή ποσότητα τροφής μέσα στο στάβλο – πράγμα αρκετά επικίνδυνο γιατί  το άλογο πιθανότατα θα την φάει μονοκόμματα και τότε κινδυνεύει άμεσα από κολικό – αλλά κι αυτό συμβαίνει για μικρά χρονικά διαστήματα μίας – δυο ημερών. Περισσότερο δεν νοείται να αφήνει κανείς αυτά τα ζώα χωρίς επίβλεψη. Αυτό είναι η αλφάβητος για τα άλογα και είναι ήδη μοιραία ανεύθυνος κάποιος που έχει άλογα και το αγνοεί.

Τα συγκεκριμένα ζώα στη Κατερίνη  έμειναν πάνω από ένα μπορεί και δύο μήνες χωρίς επιτήρηση... (αυτό αποδεικνύει η προχωρημένη αποσύνθεση του πτώματος της φοράδας). Χωρίς να κοιτάξει κανείς τι κάνουν, τι τρώνε, αν έχουν νερό ...

Εδώ θα θέλαμε να τονίσουμε ότι τα άλογα έχουν πολύ μεγάλη ευφυΐα και πάρα πολύ ισχυρή μνήμη. Πέρα λοιπόν από το ότι είναι ένα θαύμα που το πουλαράκι επιβίωσε… έστω και με τόση καθυστέρηση στην ανάπτυξη του (ήταν φανερή από τις φωτογραφίες η ταλαιπωρία του και έδειχνε πολύ μικρότερο σε ηλικία απ’ ότι ήταν ) πρέπει να καταλάβουμε ότι βίωσε κανονικά την αγωνία και το θάνατο της μητέρας του,  βίωσε την εγκατάλειψη, ένοιωσε την απελπισία της μοναξιάς του, χωρίς βοήθεια από πουθενά για τόσο καιρό. Και  το τραύμα αυτό θα το φέρει εφ’ όρου ζωής.

Η αρχική εικασία μας ότι μόνο αν  κάποιος είχε πεθάνει αιφνιδιαστικά και δεν είχε ούτε συγγενείς, ούτε φίλους που να γνωρίζουν την ύπαρξη των αλόγων, ότι τότε μόνο δικαιολογείτο αυτή η παραμέληση, σύντομα καταρρίφθηκε από την είδηση ότι υπάρχει ιδιοκτήτης.

Δεν  μπορούμε να διανοηθούμε πώς και με ποιά λογική ένας άνθρωπος λειτούργησε με τέτοια μοιραία αδιαφορία και ανευθυνότητα. Με τόση απαξίωση απέναντι σε δυο ζωές που ήξερε πολύ καλά ότι εξαρτώνται από αυτόν. Με τόση κυνικότητα απέναντι στην επιθανάτια αγωνία του ενός ζώου, τη φρίκη και τη απελπισία του άλλου.

Δεν είναι μόνο  το αποτέλεσμα μιας ειδεχθούς πράξης που μας απασχολεί. Δεν είναι μόνο  η εικόνα του τόπου μας που για πολλοστή φορά δυσφημίζεται.

Η κακοποίηση είναι έλλειψη σεβασμού στη ζωή... Όχι μόνο των συγκεκριμένων ζώων αλλά απέναντι σε κάθε μορφή  ζωής. Γνωρίζουμε ότι η επιστήμη πλέον στο πρόσωπο αυτών που βιαιοπραγούν σε ζώα αναγνωρίζει ανθρώπους που πιθανόν να έχουν παραβατική συμπεριφορά και απέναντι σε  ανθρώπους.

Οι νόμοι  μας προβλέπουν και περιγράφουν σαφέστατα τις συνέπειες των πράξεων κακοποίησης. Αυτό που χρειάζεται είναι η αυστηρή τήρηση τους.

Ζητάμε από το δικαστήριο αυτό, να αποδώσει δικαιοσύνη και να λάβει πολύ σοβαρά υπ’ όψιν του ότι η παρούσα υπόθεση μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει παραδειγματικά σε όσους προβαίνουν  χωρίς συνείδηση σε παρόμοιες πράξεις.

Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα δεδικασμένο που να φράξει το δρόμο  στην πεποίθηση ότι ζούμε στη χώρα της  ατιμωρησίας, και να αναγκάσει όσους έχουν μειωμένη συνείδηση απέναντι σε ανυπεράσπιστα όντα να το σκεφτούν δεύτερη φορά… και να μην πράξουν ξανά τίποτα εις βάρος τους...».

Δικαίως το Φιλοζωικό Σωματείο Κατερίνης επισημαίνει την αδιαφορία που επέδειξαν οι περισσότεροι από τους περίοικους. Γι' αυτό και την στάση τους αυτή την χαρακτηρίζει ως  συνέργεια και συνενοχή, «καθώς όλοι γνώριζαν την κατάσταση, αλλά ειδοποίησαν την φιλοζωική όταν και μόνον όταν η δυσωδία έγινε αφόρητη και πλησίαζε η αρχή της τουριστικής περιόδου».