"Πριν από μερικές μέρες, η Ελένη από την Πολίχνη, μια κοπέλα που εργάζεται πολύ σκληρά, μου τηλεφώνησε για ένα σκυλί τραυματισμένο που χρειαζόταν τη βοήθειά μας.
Στις 22 Μαρτίου 2011, κι ενώ οδηγούσε στον δρόμο Θεσσαλονίκης - Σερρών, είδε στην αριστερή λωρίδα του δρόμου μια σκυλίτσα τραυματισμένη. Αστραπιαία σταμάτησε, πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο, και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή της, κατάφερε να σταματήσει την κίνηση.
Πήρε το τραυματισμένο ζώο στην αγκαλιά της και το έβαλε στο αυτοκίνητο. Όταν αργά το βραδύ έφθασε στο σπίτι της, ανακάλυψε ότι η ολόασπρη σκυλίτσα δεν μπορούσε να κινήσει τα πίσω πόδια. Μάλιστα κάποιο κόκαλο είχε πεταχτεί έξω!
Την άλλη μέρα ο γιατρός που εξέτασε τη σκυλίτσα, διαπίστωσε ότι ήταν και έγκυος και της έκανε μία ένεση για διακοπή της κύησης. Το βράδυ, όμως, αυτή γέννησε πέντε ολόμαυρα κουταβάκια, από τα οποία τα δύο ήταν νεκρά.
Την επομένη, η ακτινογραφία έδειξε ότι είχε μεγάλο πρόβλημα. Το ένα πίσω πόδι είχε εξαρθρωθεί και το άλλο είχε σοβαρό κάταγμα. Χρειαζόταν άμεση βοήθεια, και η Ελένη δεν ήξερε τι να κάνει. Ήθελε πολύ να της δώσει ξανά την ευκαιρία να σηκωθεί και να περπατήσει.
Επειδή δεν μπορούσε να λείψει από την εργασία της, πήγα το πρωί της Δευτέρας με pet –taxi και μετέφερα τη σκυλίτσα με τα τρία μωρά της στην Κλινική της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ..
Το ζώο έδειξε τεράστια υπομονή και σε όλη τη διάρκεια των εξετάσεων, εκτός βέβαια από την μεταφορά της στο ακτινολογικό, είχε τα τρία της κουτάβια μαζί της.
Όπως, τελικά, έδειξαν τα αποτελέσματα, το ένα πόδι της είχε συντριπτικό κάταγμα. Ο καλός γιατρός, κ. Τζιμόπουλος, την χειρούργησε και τον ευχαριστούμε από καρδιάς γι’ αυτό. Ευχόμαστε δε όλα να πάνε καλά. Η αυτοθυσία της Ελένης βοήθησε το ζώο.
Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που θυσιάζουν πολλά από την καθημερινή τους ζωή και βοηθούν αθόρυβα. Ας τους βοηθήσουμε όλοι εμείς, όσο μπορούμε, γιατί το αξίζουν και γιατί έτσι βοηθάμε και τα ζώα μας..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου